Συνέντευξη -To ραδιοφωνικό δίδυμο που παίζει ακόμα βινύλια

   Η Χρύσα Οικονομοπούλου περνάει τις γεμάτες ροκ εν ρολ νύχτες της στο μπαρ Barrett και στο Gagarin 205 όπου είναι υπεύθυνη επικοινωνίας. Ξοδεύει αρκετές ώρες στο site της fashionism.gr ανακαλύπτοντας τα trends της street culture και περιγράφοντας τις τάσεις της ποπ αισθητικής.

     Ο Σπύρος Χούντας έχει στο DNA του το ραδιόφωνο. Είναι γόνος δημοσιογράφων κι από πιτσιρίκι περιφέρεται σε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά στούντιο. Με σπουδές στη δημοσιογραφία και τη μουσική είναι ο κατάλληλος επικεφαλής για την ομάδα του Nostos Radio 100,6.

    Tα πρωινά της Δευτέρας, Τετάρτης, Πέμπτης και Παρασκευής, από τις 8 εως τις 10, οι δύο συνένοχοι βρίσκονται ανελλιπώς πίσω από τα μικρόφωνα του Nostos Radio 100,6 και σχολιάζουν με χιούμορ τη καθημερινότητα και συνθέτουν το σάουντρακ κάθε πρωινού και με δίσκους βινυλίου. Την Τρίτη ο Σπύρος παίζει μόνος του.

1. Τι μουσική πιστεύετε ότι πρέπει να ακούμε το πρωί (σύμφωνα με τα δικά σας γούστα); Περιγράψτε την.

ΣΠΥΡΟΣ. Τι πρέπει τι δεν πρέπει στιγμή δεν σκέφτηκα. Η κάθε μέρα διαφέρει κι έχει άλλες ανάγκες – η μουσική απλώς ακολουθεί, προσαρμόζεται και συμπληρώνει. Τα τελευταία 2 χρόνια, σχεδόν κάθε πρωί ταιριάζουν γάντι οι Prodigy.

ΧΡΥΣΑ. Ως ακροατής τα θέλω όλα από λίγο, μοιρασμένα αν γίνεται κάπως ισόποσα. Ένα αγαπημένο χιτάκι από τα παλιά για singalong στο αμάξι, μια νέα κυκλοφορία (πιστεύω ότι παραδοσιακά ο ρόλος του ραδιοφώνου είναι να σε μαθαίνει και κάτι), μια πονηρή, διακριτική ή λιγότερο διακριτική σκουντιά στην επικαιρότητα. Στους Prodigy εννοείται εγώ πάντα αντιπροτείνω KLF.

2.Πόσο σημαντική είναι η χημεία ανάμεσα σε ένα δίδυμο στο ραδιόφωνο; Πώς συμπληρώνει ο ένας τον άλλον;

Σ. Η χημεία ανάμεσα στο ραδιοφωνικό δίδυμο είναι το άλφα και το ωμέγα. Είναι σπάνια και δυσεύρετη. Όταν τη βρεις την ποτίζεις και την ταΐζεις. Τη σέβεσαι και την ανθίζεις. Ο τρόπος που συμπληρώνει ο ένας τον άλλον ιδανικά είναι σχεδόν ασυνείδητος κι αυτόματος.

Χ. Πιο σημαντικά και από την περιβόητη χημεία είναι για εμένα σε κάθε συνεργασία το κλίμα και η άνεση που σου επιτρέπει να συμπληρώσεις, να διακωμωδήσεις, να διαφωνήσεις χωρίς να το σκεφτείς δεύτερη φορά. Να ξυπνάς και να μη βαρυγκομάς που θα δεις τον άλλο. Τα οποία ίσως βέβαια είναι η χημεία, αν το σκεφτείς – το σίγουρο είναι πως όταν μιλάμε για συνεργασίες και δουλειές, όλα αυτά είναι από καθόλου δεδομένα έως πολυτέλεια.

3. Το ραδιόφωνο δεν έχει πια την αίγλη του παρελθόντος. Μαθαίνουμε τα πάντα από το ίντερνετ οπότε γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτό;

Χ. Κατά έναν περίεργο τρόπο, για εμένα το ραδιόφωνο δεν έχασε την αίγλη του, και με αυτό εννοώ ότι πάντα έβρισκα συγκεκριμένες εκπομπές, συγκεκριμένων παραγωγών που άκουγα. Ελάχιστες, ναι, εξαιρέσεις, πάλι ναι, αλλά ίσως αυτό τους προσέδιδε αίγλη, αντί να τους αφαιρεί. Α, και φυσικά πάντα έλεγα “αχ γιατί να μην έχω μια εκπομπή, για να κάνω ή να πω το τάδε πράγμα καλύτερα”. Όσο για τη δημοσιογραφική πλευρά του θέματος, η τάση αμφισβήτησης των μέινστριμ μέσων είναι ένα θέμα που γενικότερα προβληματίζει και που προσωπικά με κάνει να είμαι πολύ προσεκτική ως προς το πώς θα εκφραστώ ανά πάσα στιγμή.

Σ. Όλα τα παραδοσιακά μέσα έχουν λιγότερη αίγλη, η οποία αίγλη μοιράστηκε σε χίλιες άλλες μεριές. Ζούμε ένα έντονα μεταβατικό στάδιο όσον αφορά την πληροφόρηση σε όλους τους τομείς. Η εξέλιξη της μουσικής τρέχει με πολύ υψηλές ταχύτητες, ο βομβαρδισμός της πληροφορίας είναι καθημερινός και το τοπίο σε όλους τους τομείς είναι κάπως θολό. Τα παραδοσιακά μέσα όμως είναι αυτά που πρέπει κρατάνε τα μπόσικα – είναι άλλωστε και αυτά που ελέγχονται και λογοδοτούν, οπότε το ζητούμενο είναι να παραμένουν έγκυρα και να στελεχώνονται από ανθρώπους με πραγματικό μεράκι και βάθος.  Ιερό καθήκον του ραδιοφώνου είναι να σου δείξει έναν πιο ξεκάθαρο δρόμο στο είδος της μουσικής με το οποίο καταπιάνεται. Ασχολούμαστε με αυτό βασικά λόγω της βαθιάς αγάπης μας για την μουσική.

 4.   Έχετε πρότυπο κάποιον παραγωγό;

Χ. Θεωρώ τη στιγμή που ο John Peel σκέφτηκε “πωπω τι κομματάρα το Teenage Kicks, θα το παίξω δεύτερη φορά καπάκι δεν κωλώνω” καθοριστική.

Σ. Τον Wolfman Jack τον οποίο κυρίως μάθαμε από τον Γιώργο G-Poly Πολυχρονίου λόγω της τεράστιας αγάπης του γι αυτόν.

5. Τι κάνει μία εκπομπή πετυχημένη; Υπάρχει κάποια συνταγή;

Σ. 1 ποτήρι ανοιχτό μυαλό, 3 ογκώδη κομμάτια προδιάθεσης για σφαιρική οπτική γωνία στα πάντα, 7 κιλά αισιοδοξία και μια βαθιά ανάσα κάθε πρωί πριν την έναρξη.

Χ. Μόνο ως ακροατής μπορώ να το απαντήσω – η καλή μουσική, η ανεξαρτησία στην άποψη, και το χιούμορ, χωρίς το οποίο η ζωή γενικώς αλλά και ειδικότερα προσφάτως, θα ήταν αφόρητη.

5.  Πώς επιλέγετε τα τραγούδια που παίζετε; Υπάρχει κάποια διαδικασία; Πώς περνάτε από την εναλλακτική ροκ στο χιπ χοπ κι από τη δεκαετία του ΄80 στο σήμερα;

Σ. Αφουγκραζόμαστε το τέμπο της κάθε ημέρας και της κάθε στιγμής. Η επαφή με τους ακροατές βοηθά πολύ. Η μουσική είναι συναισθήματα και η κάθε μέρα έχει τα δικά της. Όλα αυτά τα αντιλαμβανόμαστε και τα συμπληρώνουμε με λόγο και μουσική.

Χ. Οι εναλλαγές που λες οφείλονται και στο ότι, στην πραγματικότητα, έχουμε πολύ διαφορετικά γούστα. Ξεκινάμε από τη βάση ότι συμφωνούμε μόνο στη λατρεία για το old school χιπ χοπ και συνεχίζουμε από εκεί, λαμβάνοντας υπ’ όψιν επικαιρότητα, πιστούς ακροατές (οι οποίοι έχουν πολύ έντονη παρουσία) και καμιά αυθόρμητη έμπνευση της στιγμής. Που είναι και το αγαπημένο μου.

6.  Πώς και παίζετε και βινύλια; Δεν είναι πιο απαιτητικό;

Σ. Τα πάντα παίζουμε. Μέχρι κι από το κινητό. Το βινύλιο έχει άλλο γόητρο… και για εσένα που το βάζεις, και για τα αφτιά που το ακούν. Γεμίζει την στιγμή με απίστευτη νοσταλγία. Σε γειώνει. Αφαιρεί την θολούρα και την ζάλη απ το κεφάλι σου. Το βινύλιο είναι κάτι μαγικό.

Χ. Είναι απαιτητικό και μπελαλίδικο αλλά τα αφήνω στον Σπύρο τα τεχνικά. Εγώ με το που αρχίζει να γυρίζει η βελόνα μπαίνω σε ένα βραχύβιο ροκενρόλ σύμπαν και αυτό μου φτάνει.

7.  Τι δίσκο δεν θα βάζατε ποτέ στο πικαπ σας;

Σ. Δίσκο φτηνής ελληνικής κατασκευής. Κακής ποιότητας δηλαδή. Όλα τα άλλα μπαίνουν.

Χ. Εγώ το ομολογώ, και τη μέτρια παραγωγή προσπερνάω αν μου αρέσει το τραγούδι.

9. Πόσο απεχθάνεστε τους σταθμούς με τις playlists;

Σ. Όλα καλοδεχούμενα κι όλα άξια σεβασμού. Το κάθε εγχείρημα συμπληρώνει όσο καλύτερα μπορεί την καθημερινότητα των ανθρώπων καλύπτοντας διαφορετικές ανάγκες κάθε φορά. Το ραδιόφωνο είναι μαγεία, και η ιστορία έχει δείξει ότι είναι και αναντικατάστατο.

Χ. Φαντάζομαι οι playlists καλύπτουν την ανάγκη του οικείου και γνώριμου, υπάρχει λόγος που τις προτιμά μέρος των ακροατών. Και εγώ το θέλω πού και πού το γνώριμο, όμως η τόση επανάληψη δεν είναι για εμένα.

Ακολουθήστε το Entertainment Weekly στα social media:
★ Facebook ★ Instagram ★ Twitter ★ Spotify