Spencer: Τί πέτυχε διάνα η ταινία για την πριγκίπισσα Νταϊάνα

Κάνοντας έναν απολογισμό στην με ακρίβεια καταγεγραμμένη ζωή της πριγκίπισσας Νταϊάνα, είναι εύκολο να καταλάβουμε με τι καταπιανόταν κάθε ημέρα. Τα νέα ντοκουμέντα από τον Δεκέμβριο του 1991, τη δείχνουν να δίνει το παρόν σε έρανο για τα τέσσερα χρόνια Παγκόσμιας Ημέρας AIDS, έχοντας μαζί της τους πρίγκιπες Χάρι και Ουίλιαμ σε μια εκδήλωση στο Royal Albert Hall και σε επίσκεψή της σε ερευνητικό ιατρικό κέντρο στη Γλασκώβη.

Παρότι η βιογραφική ταινία Spencer με πρωταγωνίστρια την Kristen Stewart, δείχνει μια Νταϊάνα παγιδευμένη και κυνηγημένη, ακριβώς εκείνο το μήνα και έτος, ο σκηνοθέτης Pablo Larraín δεν επιλέγει να προβάλει στις οθόνες μας αυτές τις δραστηριότητες. Αντιθέτως, επικεντρώνεται σε μια σειρά αποφάσεων που καλείται να πάρει η ίδια όσο ταξιδεύει στην Αγγλία. Ο Τύπος ήδη υποπτευόταν τότε πως η σχέση της με τον πρίγκιπα Κάρολο θα έφτανε σύντομα στο τέλος της – εξώφυλλο της People αφιερωμένο στην δέκατη επέτειο τους, αποκάλεσε τον γάμο τους «επίπονα ψεύτικο» και τον Δεκέμβριο του 1992 δήλωσε πως το ζευγάρι θα ανακοίνωνε σύντομα τον χωρισμό του.

Μεταξύ άλλων, το biopic της Νταϊάνα χρησιμοποιεί την περίοδο των χριστουγγενιάτικων διακοπών στο Sandringham το 1991, για να αναδείξει δέκα χρόνια συνεχόμενου πόνου και σύγχυσης. Επικεντρώνεται στα αισθήματα που συσσώρευε για χρόνια- όπως η μάχη της με τη βουλιμία, οι απόπειρες αυτοκτονίας που είδαν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας όταν ο Andrew Morton έκανε αναφορές στο βιβλίο του, Diana: Her True Story (1992) και η κρυφή της στενοχώρια για την Camilla Parker-Bowles. Όλα αυτά τα αισθήματα προβάλλονται μέσα σε ένα διήμερο, αναδεικνύοντας το δράμα της, σε μια κλειστοφοβική τοποθεσία.

Αναδεικνύοντας όλα αυτά τα ανυπόφορα αισθήματα το 2021, 24 χρόνια μετά τον θάνατο της, η ταινία πραγματεύεται τον μύθο της Νταϊάνα ως πριγκίπισσας αλλά και ως γυναίκας, λαμβάνοντας υπόψη την τραγική ειρωνία πως η ίδια γνώριζε ποια θα ήταν η κατάληξη της, ενώ οδηγεί τους δρόμους του Norfolk με το κάμπριο της. Απεικονίζοντας την πριγκίπισσα σε μια στιγμή απολογισμού του ίδιου της του μέλλοντος, αλλά και της παρακαταθήκης της, η ίδια, κάνει όλες εκείνες τις ερωτήσεις που η εμμονή μας με την ιστορία της τραγικής πριγκίπισσας θεωρεί δεδομένες. Πώς να νιώσουμε παρακολουθώντας τον αγώνα της για ελευθερία, όταν γνωρίζουμε πως θα καταφέρει να τη βιώσει μόνο για πέντε χρόνια; Τί να σκεφτούμε για τον ίδιο τον άνθρωπο, από τη στιγμή που γνωρίζουμε πως το τραγικό της τέλος την κατέστησε έναν μάρτυρα της ιστορίας μας;

Το κομμάτι της μυθοπλασίας στην ταινία, είναι ένας εποικοδομητικός τρόπος να μάθουμε όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της και δεν κατάφερε να μας πει η ίδια. Ο ρόλος της Stewart, δείχνει πως η ίδια είχε μια εμμονική επιθυμία να επισκεφθεί το πατρικό της σπίτι (Park House), καθώς και ένα συναισθηματικό δέσιμο με το παλιό της τζάκετ. Ωστόσο η πραγματική Νταϊάνα, δεν έδειχνε να νοσταλγεί ιδιαίτερα την ταραχώδη παιδική της ηλικία.

Ο πατέρας της John Spencer, όντως πέθανε από καρδιακή ανακοπή τον Μάρτιο του 1992, μερικούς μόλις μήνες μετά τον χωρισμό της από τον Κάρολο, γεγονός που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο αίσθημα μοναξιάς και απόγνωσης της αδικοχαμένης πριγκίπισσας. Ο σωματοφύλακας της Ken Wharfe, έκανε αναφορές για μια Νταϊάνα που ξέσπασε σε λυγμούς, λίγο αφότου έμαθε για τον θάνατο, γράφοντας:

«Έμοιαζε με ένα μικρό χαμένο κορίτσι που ξαφνικά συνειδητοποιεί πως είναι απόλυτα μόνο στον κόσμο».

απόσπασμα από άρθρο του Vanity Fair της Erin Vanderhoof

Aκολουθήστε το Entertainment Weekly στα social media:
★ Facebook
★ Instagram
★ Twitter