#Review -Sexy Laundry με Σπύρο Παπαδόπουλο και Δάφνη Λαμπρόγιαννη

Μπορεί άραγε να σωθεί μια σχέση που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και κινδυνεύει να μην ανοίξει το αλεξίπτωτο; Αυτό πήγαμε να διαπιστώσουμε στο θέατρο Κάππα όπου ο Σπύρος Παπαδόπουλος σκηνοθετεί το έργο της Καναδής θεατρικής συγγραφέα Michele Riml με τίτλο “Sexy Laundry” όπου ένα ζευγάρι προσπαθεί να σώσει τον 25ετή γάμο του και κλείνει ένα δωμάτιο σε ένα πολύ ακριβό ξενοδοχείο για ένα διήμερο. Ένας γάμος με τρία παιδιά, κάποια παραπανίσια κιλά με την πάροδο του χρόνου, με ελάχιστη προσωπική ζωή, πολλή ανασφάλεια, αρκετή γκρίνια και η μηδενική συχνότητα της σεξουαλικής τους ζωής, έρχονται αντιμέτωπα με την με την αγάπη που έχει αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια. Με τις οδηγίες ενός βιβλίου με τίτλο “Σεξ για Αρχάριους” προσπαθούν να φουντώσουν την ερωτική τους έξαψη, αποκαλύπτοντας κάποιες ερωτικές τους φαντασιώσεις σε μια προσπάθεια να επαναπροσδιορίσουν τους εαυτούς τους και τη μεταξύ τους κατάσταση.

Προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν αν χάθηκε το πάθος και ο έρωτας ανάμεσά τους βγάζοντας πικρία, μνησικακίες και κάποια «άπλυτα» στη φόρα, τσακώνονται, αλληλοκατηγορούνται με προσβολές, φτάνοντας στα όριά τους χωρίς όμως να τα ξεπερνούν καθώς τα εναπομείναντα συναισθήματα εξωτερικεύονται και δείχνουν ακόμα δυνατά. Η σκηνοθεσία τηρεί το μέτρο που ακολουθεί το θεατρικό έργο, χωρίς ακρότητες, για να πει την ιστορία όπως είναι, ήρεμα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αναδεικνύοντας το χιουμοριστικό στοιχείο και την μοναδική χημεία των δύο ηθοποιών που συναντιούνται επί σκηνής, με τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη πλήρως αφοσιωμένη, άνετη και επιδέξια και τον Σπύρο Παπαδόπουλο άμεσο, αστείο, συγκινητικό ενώ διατηρεί καθόλη τη διάρκειά του, μια ευχάριστη και θετική διάθεση αποδίδοντας το χιούμορ του κειμένου.

Μέσα από τις εντάσεις και την οξύτητα των συγκρούσεων του ζευγαριού, το έργο προσέγγισε το βαθύτερο ψυχισμό του άντρα και της γυναίκας και τις όποιες καταπιεστικές συμπεριφορές που υπέστησαν μεταξύ τους στα 25 χρόνια συμβίωσής. Υπάρχουν φυσικά και οι μελό στιγμές αλλά είναι σε μικρές και σε ιδανικές δόσεις και πιο πολύ συγκινούν παρά ενοχλούν.

Σαν θεατής είδα και αντιλήφθηκα τα προβλήματα του ζευγαριού ενώ μόλις προσπάθησα να κατανοήσω τα αίτιά τους και να τα προσαρμόσω στη δική μου πραγματικότητα, η ροή του έργου είχε προχωρήσει σε κάτι πιο ανάλαφρο και χαριτωμένο με την προβληματική τους εικόνα να έχει χαθεί από τη σκηνή. Το χιούμορ είναι υπέροχο, επίκαιρο, πανταχού παρόν και το γέλιο ή ακόμα και το χαμόγελο βγαίνει αυθόρμητα και αβίαστα καθώς μπορούμε εύκολα να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σε αρκετές ατάκες και σκηνές. Πέρα από το αναμφισβήτητο ταλέντο των δύο πρωταγωνιστών η σκηνική τους χημεία είναι εξαιρετικά πετυχημένη.

Ο Παπαδόπουλος κρατά το ρόλο του Larry και τον οδηγεί αβίαστα σε γνώριμά του ερμηνευτικά μονοπάτια, δημιουργώντας ένα λίγο αδέξιο, αλλά συμπαθή γκρινιάρη σύζυγο αλλά τρυφερό σύντροφο, στον οποίο όλοι θα μπορέσουν να αναγνωρίσουν κάποιες ομοιότητες. Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη είναι η Alice, μια γυναίκα στο μεταίχμιο προς τη μέση ηλικία που προσπαθεί να παλέψει με τις ανασφάλειες και τα αδιέξοδά της. Η ερμηνευτική της ικανότητα τής επιτρέπει να εκφράζεται στη σκηνή με επιδέξια άνεση και πληρότητα τόσο στην υστερία της όπου αποφεύγει έξυπνα τους υψηλούς φωνητικούς τόνους όσο και στα κωμικά της ξεσπάσματα, την οργή, αλλά και τις ιδιαίτερες στιγμές εσωτερικής ευαισθησίας που κρύβει μέσα της ως ηρωίδα. Οι δύο πρωταγωνιστές αποφεύγουν τις υπερβολές, κρατούν το μέτρο και με ελάχιστες ίσως εξαιρέσεις συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο.

Το σκηνικό της Ηλένιας Δουλαδίρη ιδανικό και έξυπνα στημένο στο διαθέσιμο χώρο, ήταν απόλυτα πειστικό στην αναπαράσταση ενός καλαίσθητου δωματίου ενός πολυτελέστατου ξενοδοχείου και μαζί με τα κοστούμια, που σχεδίασε η ίδια, έδωσε το στίγμα ενός ευκατάστατου ζευγαριού με άνεση χρημάτων με διαφορετικές όμως στιλιστικές επιλογές. Η μουσική επιμέλεια του Ιάκωβου Δρόσου είχε ποικιλία και αποτέλεσε ευχάριστη και ιδανική προσθήκη κατά τη διάρκεια του λόγου των ηθοποιών με τον οποίο έδεσε αρμονικά.

Απλός, εύστοχος και λιτός ο φωτισμός από τον Χρήστο Τζιόγκα που προσθέτει το κερασάκι στην όλη παράσταση.

Εν κατακλείδι παρακολούθησα μια ρομαντική κομεντί όπου η σκηνοθετική προσέγγιση είναι ανάλαφρη, με άμεσο στόχο της να παρουσιάσει την ιστορία ενός ζευγαριού με εμφανή τα σημάδια εξάντλησης και κόπωσης από τον 25ετή γάμο τους. Έχοντας προβλέψιμη ροή αλλά με έμφαση στο κωμικό στοιχείο και τα συναισθήματα που ξεθάβονται, αποφεύγει έξυπνα να εμβαθύνει στα πιο σκοτεινά σημεία της ψυχοσύνθεσης του ζευγαριού και επενδύει στην πολύ καλή χημεία των πρωταγωνιστών στη σκηνή, καταφέρνει να την επικοινωνήσει στο κοινό, χαρίζοντάς μας τελικά ένα ευχάριστο θεατρικό βράδυ.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ημέρες και ώρες παραστάσεων

Θέατρο Κάππα

Τετάρτη 19:00 (λαϊκή απογευματινή)

Πέμπτη 21:00

Παρασκευή 21:00

Σάββατο 18:00 και 21:00

Κυριακή 20:00

Προπώληση εισιτηρίων εδώ

Ακολουθήστε το Entertainment Weekly στα social media:
★ Facebook ★ Instagram ★ Twitter ★ Spotify