#Review -Διαβάσαμε τους Μηχανορράφους του Kim Un-su
Κι αν “Οι μηχανοράφφοι” σάς θυμίσουν αρχικά “Τα παράσιτα” -καθώς πρόκειται σαφώς για μια κοινωνικοπολιτική αλληγορία, βασισμένη σε μια κουλτούρα άρρηκτα συνδεδεμένη με την πάσης μορφής βία- ο Κιμ Ουν-σου κάνει τη διαφορά ήδη από το πρώτο κεφάλαιο, με το σαρκασμό και το μαύρο, πανέξυπνο χιούμορ του.

ΟΙ ΜΗΧΑΝΟΡΡΑΦΟΙ, του Kim Un-su, Εκδόσεις Πατάκη
Οι Έλληνες έχουμε έρθει σε επαφή και αγαπήσει τον κορεάτικο κινηματογράφο, αλλά αγνοούμε μακράν ακόμα την κορεάτικη λογοτεχνία. Κι αν “Οι μηχανορράφοι” σάς θυμίσουν αρχικά “Τα παράσιτα” -καθώς πρόκειται σαφώς για μια κοινωνικοπολιτική αλληγορία, βασισμένη σε μια κουλτούρα άρρηκτα συνδεδεμένη με την πάσης μορφής βία- ο Κιμ Ουν-σου κάνει τη διαφορά ήδη από το πρώτο κεφάλαιο, με το σαρκασμό και το μαύρο, πανέξυπνο χιούμορ του, και δηλώνει απερίφραστα το στίγμα του!
Γεννημένος στο Μπουσάν, το 1972, έχει γράψει πολλά μυθιστορήματα που αγαπήθηκαν από τους κριτικούς, έχει αποσπάσει το βραβείο Munhakdongne, το σηµαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Νότιας Κορέας και, το 2016, ήταν υποψήφιος για το Μεγάλο Βραβείο Αστυνοµικής Λογοτεχνίας της Γαλλίας. Σε εμάς ήρθε να “συστηθεί” μόλις πρν λίγους μήνες, σε μετάφραση Νίνας Μπούρη, με την ιστορία ενός πληρωμένου δολοφόνου, ο οποίος μεγάλωσε μέχρι τα τέσσερά του σ’ ένα μοναστήρι, όταν τον περιμάζεψαν καλόγριες από ένα σκουπιδοτενεκέ, και αργότερα… σε μια Βιβλιοθήκη. Μόνο που αυτή, η παλιά βιβλιοθήκη είναι και η έδρα του πρώτου συνδικάτου πληρωμένων δολοφόνων της Σεούλ και ο άνθρωπος που τον υιοθετεί είναι ο ιδρυτής της, ο γέρο-Ρακούν. Στον Ρέσενγκ (που το όνομά του σημαίνει “Άλλη ζωή”) απαγορεύεται να διαβάζει, αλλά εκείνος αποκρυπτογραφεί μόνος του το κορεάτικο αλφάβητο και συγχρόνως μαθαίνει να εκτελεί συμβόλαια θανάτου, χωρίς ποτέ να παρεκκλίνει των διαταγών ή να αμφισβητεί τα θηριώδη αφεντικά του. Εκτός, ίσως, από την πρώτη “εντολή” του γερό-Ρακούν: “Τα βιβλία θα σε καταδικάσουν σε μια ζωή γεμάτη φόβο και ντροπή!”
Προφανώς οφείλεται στο διάβασμα η εσωτερικότητα που υποδεικνύει ο Ρέσενγκ, με κάποιες δόσεις τρυφερότητας, κι ότι, κάποια μέρα, αποφασίζει να αφήσει ένα θύμα του να πεθάνει με τον τρόπο που εκείνο επιθυμεί… Από κει και πέρα, έχουμε “το Kill Bill του Ταραντίνο, αλλά με λογοτεχνική ψυχή”, όπως έγραψε η εφημερίδα “The Guardian”, ένα συναρπαστικό θρίλερ όπου ο θύτης μετατρέπεται σε θύμα, με σωστές δόσεις ίντριγκας, αλλά και σατανικότητας, απρόσμενους χαρακτήρες κι έναν υπόκοσμο που μοιάζει να ξεπήδησε μέσα από κάποιο καρτούν. Ερχόμαστε έτσι μπροστά σε μια απίστευτα τρομακτική, αν και όχι αδιανόητη Κορέα, πολύπλοκη και πολυεπίπεδη, με εντυπωσιακές εξελίξεις στην τεχνολογία, αλλά με εμφανές το “βαρύ” παρελθόν της και πρωταγωνιστές τους ανθρώπους που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας.
Η εξέλιξη και το τέλος αυτού του τόσο ευφυούς μυθιστορήματος θα σας καταπλήξουν.
Ακολουθήστε το Entertainment Weekly στα social media:
★ Facebook ★ Instagram ★ Twitter ★ Spotify
Διαβάστε επίσης: