#Review -Διαβάσαμε το Τόσο Πολύ Νερό, Τόσο Κοντά Στο Σπίτι του Raymond Carver

ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΕΡΟ, ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ του Raymond Carver, Εκδόσεις Μεταίχμιο
“Όταν γράφω ένα διήγημα κι υπάρχει κάποιος που συντονίζεται μ’ αυτό κατά κάποιον τρόπο, τότε είμαι ευτυχισμένος. Τι άλλο να θελήσω; Είναι σημαντικό να κάνω αυτή τη δουλειά, γιατί κάποιος τη χρειάζεται. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως είμαστε άνθρωποι.”
Αμερικανός συγγραφέας διηγημάτων και ποιητής (1938-1988), ο Ρέιμοντ Κάρβερ τζούνιορ συνέβαλε στην αναζωογόνηση του αμερικανικού διηγήματος τη δεκαετία του ’50, χαρακτηριζόμενος “πατέρας των Αμερικανών Νεορεαλιστών”, στα χρόνια της συγγραφικής του ωριμότητας.
Οι ιστορίες του, γεμάτες κοφτερές λεπτομέρειες, εικόνες και διαλόγους, αποκαλύπτουν με μαεστρία τον πόνο, τη δυστυχία και, καμιά φορά, τον τρόμο που κρύβεται πίσω από ότι έχουμε μάθει να οριοθετούμε ως συνηθισμένο, χωρίς να δείχνει φανερή συμπάθεια, χωρίς μελοδραματισμούς, χρησιμοποιώντας την ανεπιτηδευτη γλώσσα που μιλούν οι ήρωές του: εντιμότητα, ειλικρίνεια, τρυφερότητα για τις ραγισμένες καρδιές που κατοικούν στον κόσμο, οδυνηρή, αλλά συγχρόνως αστεία οξύτητα και απόγνωση, όπως αυτή που κυνηγά τη ζωή των ανθρώπων και τη σφραγίζει ανεξίτηλα.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο, σε μετάφραση Γιάννη Τζώρτζη, περιλαμβάνονται οι τρεις κύριες συλλογές διηγημάτων του συγγραφέα, “Λοιπόν, θα πάψεις, σε παρακαλώ;”, “Αρχάριοι”, “Καθεδρικός ναός”, που αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα του έργου του και του μοναδικού, πάντα σε εγρήγορση ύφους του, στο οποίο συνέβαλαν και τα προσωπικά βιώματά του.
Ο Κάρβερ έζησε μια άστατη και πολύ στερημένη ζωή, αναγκάστηκε να αλλάξει πολλά επαγγέλματα, εμφανίστηκε στη διηγηματογραφία το 1961 και μόλις δεκαέξι χρόνια μετά κατάφερε να γνωρίσει κάποια ευρεία αποδοχή. Έτσι, οι ήρωές του είναι άνθρωποι “της διπλανής πόρτας”, σερβιτόρες, εργάτες, εμποροϋπάλληλοι, κομμώτριες, στρατιώτες, νοσοκόμοι, όλοι τους μοναχικοί, απογοητευένοι, αρκετοί εθισμένοι στο αλκοόλ ή τελματωμένοι μπροστά από την οθόνη μιας τηλεόρασης. Είναι άνθρωποι που παλεύουν για να επιβιώσουν, όπως έκανε σε όλη του τη ζωη ο Κάρβερ, που συχνά παραιτούνται, αλλά που ποτέ δε σταματούν να ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο.
“Είμαι μεγάλος θαυμαστής των διηγημάτων του Τσέχοφ και συχνά δανείζομαι από αυτόν, με κίνδυνο να φτάσω στην παρωδία”, έλεγε συχνά, οπότε θα ένιωθε υπέροχα που χαρακτηρίζεται πλέον από τον Τύπο ως “ο Αμερικανός Τσέχοφ”. Εμείς, μέσω αυτής της έκδοσης, έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την εξελικτική πορεία της τέχνης του και να γνωρίσουμε ένα πολύ σημαντικό μέρος του έργου του.

Ακολουθήστε το Entertainment Weekly στα social media:
★ Facebook ★ Instagram ★ Twitter ★ Spotify