#Review -Διαβάσαμε τα Μεσάνυχτα στη Βιβλιοθήκη του Matt Haig

Αλήθεια, πώς θα ήταν η ζωή μας, αν είχαμε μία δεύτερη ή και μία τρίτη ευκαιρία; Αν, για
παράδειγμα, είχαμε διαλέξει άλλες σπουδές, άλλη δουλειά, άλλο μέρος να ζούμε, άλλον
έρωτα; Και πόσο συχνά σάς έχουν βασανίσει ανάλογα ερωτήματα;

Αναλογιστείτε, τώρα, πως, ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, υπάρχει μια βιβλιοθήκη. Μέσα,
λοιπόν, σ’ αυτήν τη βιβλιοθήκη, τα ράφια συνεχίζονται επ’ άπειρον και, κάθε βιβλίο, σας δίνει
όντως την ευκαιρία να δοκιμάσετε μιαν άλλη ζωή που θα μπορούσατε να είχατε ζήσει… Να
δείτε πώς θα ήταν τα πράγματα, αν είχατε τη δυνατότητα να αναιρέσετε αυτά για τα οποία
μετανιώνετε μέχρι σήμερα…

Αυτό ακριβώς συμβαίνει στη Νόρα, τη στιγμή που η ίδια απέχει ένα “τσακ” από την
αυτοκτονία. Στα 37 της, χωρίς γονείς ούτε σύντροφο, απομακρυσμένη από τον αδερφό της,
απολύεται και, μαζί, χάνει το γάτο της, οπότε αποφασίζει να κάνει το απονενοημένο βήμα.
Τότε όμως, την τελευταία μέρα της στη Γη, όταν σημαίνουν μεσάνυχτα, μεταφέρεται -χωρίς να
ξέρει πώς- σε μια βιβλιοθήκη. Κι εκεί της δίνεται η ευκαιρία να αναιρέσει επιλογές και να
απαλλαγεί από τις τύψεις της, δοκιμάζοντας όλες τις διαφορετικές ζωές που θα μπορούσε να
είχε ζήσει.

Ωστόσο, το μέγα ερώτημα που προκύπτει είναι: Αν κάποιος έχει άπειρες εναλλακτικές, ποιος
μπορεί, τελικά, να αποδειχθεί ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις;

Το “Μεσάνυχτα στη βιβλιοθήκη” υπήρξε ένα απ’ τα πιο πολυσυζητημένα βιβλία φαντασίας του
2020 και βρέθηκε υποψήφιο σε αρκετές λίστες, ως το καλύτερο μυθιστόρημα της κατηγορίας
του. Ιδιαίτερα δε στην Ελλάδα, που κυκλοφόρησε σχεδόν ένα χρόνο μετά (10/21), το
αναγνωστικό κοινό το περίμενε με μεγάλη αγωνία. Και, ευτυχώς, ξεπέρασε τις προσδοκίες
μας! Γιατί, πέρα από το προφανές βιβλιοφιλικό μήνυμα -κάθε βιβλίο που διαβάζουμε, είναι κι
ένα ταξίδι- ο Βρετανός Ματ Χέιγκ θέτει, με χιούμορ, φαντασία και τρυφερότητα, ένα βαθύ
φιλοσοφικό μήνυμα που αφορά στην ίδια την ύπαρξή μας: Να ζούμε, κάθε λεπτό, κάθε μέρα
της ζωής που μας δόθηκε στο έπακρο, με όλο μας το είναι, χωρίς “αν”, “ίσως” και περιττά
“γιατί”, και να στοχεύουμε συνεχώς στο καλύτερο, με όσα μέσα έχουμε στη διάθεσή μας.

Κι ενώ τα πολλαπλά ταξίδια της -μάλλον κοινότυπης- ηρωίδας του, μέσα στις δεκάδες
φανταστικές της ζωές, θα περιμέναμε, κάποια στιγμή, να μας κουράσουν, συμβαίνει ακριβώς
το αντίθετο. Γιατί, ο συγγραφέας κατορθώνει να “μιλήσει” σε όλους εμάς τους απλούς, αρκετές
φορές ενοχικούς εαυτούς μας, που δεν αναγνωρίζουμε εύκολα την ευτυχία. Εκείνος
”χορογραφεί”, εμείς τον ακολουθούμε απρόσμενα, σελίδα τη σελίδα, και μαζί βλέπουμε από
μία εντελώς διαφορετική, πολύ πιο ενδιαφέρουσα οπτική τη ζωή μας.
Η μετάφραση είναι της Άννας Παπασταύρου.

Ακολουθήστε το Entertainment Weekly στα social media:
★ Facebook ★ Instagram ★ Twitter ★ Spotify