“Η Κλάρα και ο ήλιος” του Kazuo Ishiguro
Ένα βαθιά τρυφερό, συγκινητικό βιβλίο, που προσφέρει μια μοναδική άποψη του διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου μας, διερευνώντας το πλέον θεμελιώδες ερώτημα: τι σημαίνει στα αλήθεια να αγαπάς;

“Στα μυθιστορήματά του, που χαρακτηρίζονται από μεγάλη συναισθηματική δύναμη, έχει αποκαλύψει την άβυσσο πίσω από το αίσθημα αυταπάτης των ανθρώπων απέναντι στη σύνδεσή τους με τον κόσμο”, είναι η αιτιολογία που συνόδεψε την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 2017, στον Καζούο Ισιγκούρο.
Τώρα, στο πρώτο του μυθιστόρημα “Η Κλάρα και ο ήλιος” μετά τη βράβευσή του, αφηγείται την ιστορία της Κλάρας, μιας τεχνητής φίλης με εκπληκτική παρατηρητικότητα και ιδιαίτερη ευαισθησία, η οποία, από τη θέση της στο κατάστημα όπου πωλείται, παρακολουθεί με προσοχή τη συμπεριφορά όσων έρχονται για να ρίξουν μια ματιά, αλλά και όσων περνούν απ’ έξω, στο δρόμο. Και ελπίζει πως, σύντομα, κάποιος θα τη διαλέξει…
Είναι ένα βαθιά τρυφερό, συγκινητικό βιβλίο, που προσφέρει μια μοναδική άποψη του διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου μας, διερευνώντας το πλέον θεμελιώδες ερώτημα: τι σημαίνει στ’ αλήθεια να αγαπάς; Κι η αριστοτεχνικά συγκρατημένη πρόζα του Ισιγκούρο, ενισχύει ακόμα περισσότερο τη συναισθηματικότητα του κειμένου, επιβεβαιώνοντας αυτό που υπογράμμισε κατά τη βράβευσή του: “Θέλω να πιστεύω ότι μπορούμε να γίνουμε η δύναμη για κάτο θετικό στον κόσμο”. Ο Βρετανός μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και συγγραφέας μικρών ιστοριών γεννήθηκε το 1954 στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας και μετακόμισε στην Αγγλία, με την οικογένειά του, όταν έγινε 5 ετών.
Είναι από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους, “φουτουριστικούς” συγγραφείς στο αγγλόφωνο κοινό, έχει λάβει 4 υποψηφιότητες για το Βραβείο Μπούκερ, έχει διακριθεί διεθνώς για “Τα απομεινάρια μιας μέρας” και, το 2008, η εφημερίδα “The Times” τον κατέταξε στους 50 καλύτερους Βρετανούς λογοτέχνες από το 1945 μέχρι σήμερα.
Πάντως, τόσο για την ιαπωνική κληρονομιά του όσο για τις πολυποίκιλες ασχολίες του (μεταξύ άλλων, έχει γράψει πολλά κομμάτια για την τραγουδίστρια της τζαζ, Στέισι Κεντ), ο ίδιος έχει πει ότι “οι άνθρωποι δεν είναι τα δύο τρίτα από ένα πράγμα και το υπόλοιπο από κάτι άλλο. Η ιδιοσυγκρασία, η προσωπικότητα ή η γενική εικόνα, δεν διαχωρίζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο… Αυτό είναι κάτι, που θα γίνει πιο συνηθισμένο προς το τέλος του αιώνα •άνθρωποι με μεικτό πολιτιστικό υπόβαθρο και μεικτό φυλετικό υπόβαθρο. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο υφίσταται ο κόσμος”.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Διαβάστε επίσης: