Heinrich Karl Bukowski: “Βρες αυτό που αγαπάς κι άφησέ το να σε σκοτώσει!”
Ο Χένρι Τσαρλς Μπουκόβσκι πέθανε από λευχαιμία, σαν σήμερα 9 Μαρτίου, το 1994, λίγο καιρό αφότου είχε τελειώσει το “Αστυνομικό” (“Pulp”).
bukowski.net ©1995-2022 Hannah Phillips and Millionaire Brand Bathtub Gin. All rights reserved
“Έχω μία από τις δύο επιλογές: να παραμείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ ή να μείνω εκεί έξω, να το παίξω συγγραφέας και να πεθάνω της πείνας. Αποφάσισα να πεθάνω της πείνας.”
Κι αμέσως μετά, “ο δημιουργός του κινήματος του βρώμικου ρεαλισμού”, όπως έχει χαρακτηριστεί, έγραψε το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο… “Ταχυδρομείο” (“Post Office”) *προσωπικά, επιτρέψτε μου να συγκλίνω με την άποψη των Ζαν Ζενέ και Ζαν-Πωλ Σαρτρ, οι οποίοι τον είχαν αποκαλέσει “τον μεγαλύτερο ποιητή της Αμερικής”.
Συγγραφέας και ποιητής, λοιπόν, ο Χένρι Τσαρλς Μπουκόβσκι (αυτή -και όχι Μπουκόφσκι, λόγω της ηχητικής σύζευξης του wsk- είναι η σωστή προφορά του επωνύμου του, στα ελληνικά) γεννήθηκε το 1920, στο Άντερναχ της Γερμανίας, από γερμανίδα μητέρα και πωλονο-αμερικανό στρατιώτη πατέρα, αλλά μεγάλωσε και έζησε στο Λος Άντζελες όπου μετανάστευσε, στα δύο του χρόνια, όλη η οικογένεια.
Θύμα της οικονομικής κρίσης του 1929, ο πατέρας του Μπουκόβσκι θα μείνει χωρίς δουλειά, θα κάθεται πολλές ώρες στο σπίτι, θα προσπαθεί να επιβάλει σε όλους τις υπερσυντηρητικές του αντιλήψεις και… θα δέρνει το γιο του, τουλάχιστον 3-4 φορές την εβδομάδα, με τη λωρίδα για το τρόχισμα των ξυραφιών! Η φιγούρα του θα τον καταδιώκει συνεχώς (ακόμα κι όταν φύγει για πανεπιστημιακές σπουδές, οπότε και θα αναπτύξει έναν ιδιότυπο μηδενισμό) και θα αποτυπώνεται, άλλοτε με κατανόηση κι άλλοτε με αηδία, σχεδόν σε όλα τα γραπτά του, ενώ στα πρώιμα θα επικεντρωθεί παράλληλα στους κατεστραμμένους ανθρώπους, τους άστεγους, τους φτωχούς, τις πόρνες, τους απελπισμένους, τους αλκοολικούς, που ζουν κάθε στιγμή, χωρίς να περιμένουν τίποτα από το αύριο, όντας περιθωριοποιημένος κι αυτός. Ωστόσο, όταν το 1969, ο εκδότης Τζον Μάρτιν προσφέρει στον Μπουκόβσκι 100$ το μήνα, για όλο το υπόλοιπο της ζωής του, με τον όρο να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή, ο ίδιος θα διανθίσει τη θεματολογία του και θα μαλακώσει -κυρίως μέσα από τον αυτοσαρκασμό- κάπως το ύφος του. Και κάπου εκεί είναι που θα έρθει η συνολικότερη αναγνώρισή του…
Γιατί, ο Μπουκόβσκι είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη στην Ευρώπη -με πρώτη τη Γερμανία- αλλά στις ΗΠΑ, μέχρι τα τέλη του ’70 δεν είχε παρά ένα περιορισμένο αριθμό “οπαδών”, που περισσότερο θαύμαζαν την προκλητικότητά του, τις σεξουαλικές “εμμονές” του και το “διαβόητό” του “μισογυνισμό“. Πολλοί ακαδημαϊκοί δεν αναγνώρισαν ποτέ (και εκατομμύρια αναγνώστες άργησαν να δουν) ότι, στις “πορνογραφικές” του εικόνες, η πηγή ηδονής είναι οι ατέλειες -είτε σωματικές είτε ατέλειες μιας ολόκληρης ζωής- κι ότι στους ήρωές του, η κοινωνία δεν επιτρέπει τα μεγάλα όνειρα, γι’ αυτό κι εκείνοι εστιάζουν συνεχώς στα “μικρά”: το πιοτό, τις δουλειές του ποδαριού, τον ύπνο, το τσιγάρο, το σεξ. Όσο για τον “πορνόγερο” Χανς Τσινάσκι (δηλαδή, το “alter ego” του), είναι περισσότερο λάγνος παρά σεξιστής. Με δεδομένο ότι, για την πλειοψηφία των ανδρών, η υπενθύμιση της όποιας “ανεπάρκειάς” τους βιώνεται σωματικά, ο Μπουκόβσκι δε χρεώνει μεν τις σεξουαλικές του αποτυχίες στις συντρόφους του, κρατάει όμως το ρόλο του ηδονοβλεψία αποκλειστικά για πάρτη του! Κι έτσι κι αλλιώς, είναι πεπεισμένος ότι Τέχνη σημαίνει να γράψεις για όλα τα άσχημα και στραβά, τις διαφθορές που βλέπεις ή σου συμβαίνουν, σε άντρες και γυναίκες, χωρίς να προσπαθήσεις να τα εξωραϊσεις. “Nα φοβάστε το μέσο άνδρα/ να φοβάστε τη μέση γυναίκα/ η αγάπη τους είναι μέτρια/ αλλά υπάρχει μεγαλοφυΐα στο μίσος τους”, έγραψε, αναφερόμενος -εκτός των άλλων- στο πρότυπο του “κοινού ανθρώπου” που σκιαγράφησαν, μετά τον πόλεμο, όλοι οι “προοδευτικοί” Αμερικάνοι πολιτικοί.
Ο Χένρι Τσαρλς Μποκόβσκι πέθανε από λευχαιμία, σαν σήμερα 9 Μαρτίου, το 1994, λίγο καιρό αφότου είχε τελειώσει το “Αστυνομικό” (“Pulp”). Ήταν πράγματι ένας πολύ παραγωγικός λογοτέχνης, έγραψε χιλιάδες ποιήματα, εκατοντάδες διηγήματα και έξι μυθιστορήματα, με αποτέλεσμα να εκδοθούν πάνω από 50 βιβλία του και να εκδίδονται ανέκδοτα γραπτά του ακόμα και σήμερα!
Ακολουθήστε το Entertainment Weekly στα social media:
★ Facebook ★ Instagram ★ Twitter ★ Spotify
Διαβάστε επίσης: