Άγγελος Σικελιανός: “Περισσότερο φιλόσοφος, παρά ποιητής”
Σαν σήμερα 15/3, γεννήθηκε ο Άγγελος Σικελιανός.
15 Μαρτίου – Γέννηση Άγγελου Σικελιανού
Τελευταίο από τα πέντε παιδιά του Ιωάννη Σικελιανού, καθηγητή ιταλικής και γαλλικής γλώσσας στο Γυμνάσιο της Λευκάδας, και της αρχόντισσας Χαρίκλειας, ο Άγγελος Σικελιανός, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα 15 Μαρτίου του 1884, ήρθε για να σπουδάσει νομικά στην Αθήνα, σε ηλικία 17 ετών, αλλά τα εγκατέλειψε σύντομα προκειμένου να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην ποίηση.
Μια εκδρομή στη Λιβυκή Έρημο θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τον “Αλαφροΐσκιωτο” (αληθινός ύμνος για την ελληνική φύση κι εκδοτικό γεγονός, το 1909, άμα τη κυκλοφορία του), 67ενώ θα ακολουθήσει σειρά πατριωτικών ποιημάτων, επηρεασμένων από τους Βαλκανικούς Πολέμους όπου έλαβε μέρος.
Παντρεμένος με την πλούσια αμερικανίδα Εύα Πάλμερ κι έχοντας την πλήρη οικονομική άνεση να να μελετά συνεχώς και να υλοποιεί μεγαλόπνοα σχέδια, παθιάζεται με την ανάσταση της Δελφικής Αμφικτυονίας (γνωστές ως “Δελφικές Εορτές”, που διήρκησαν από το 1927 έως το 1930), ωστόσο, από τις σημαντικότερες περιόδους του ήταν κι όταν, στον ορίζοντα, γίνονται ορατά τα πρώτα σύννεφα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. “Ο διθύραμβος του ρόδου”, “Σίβυλλα”, “Ο Δαίδαλος στην Κρήτη”, “Ο Χριστός στη Ρώμη”, “Ο θάνατος του Διγενή” και ο ημιτελής “Ασκληπιός” είναι οι κοινωνικές τραγωδίες του Σικελιανού ο οποίος, εκείνο το διάστημα, ερωτεύεται βαθιά την Άννα Καραμάνη και την παντρεύεται με τη συναίνεση του φυματιολόγου συζύγου της, αλλά και της Εύας.
Στην Κατοχή, θα κυκλοφορήσουν κρυφά τα “Ακριτικά”, που θα εκφράσουν όλη την οδύνη της σκλαβωμένης Ελλάδας, και στις 28 Φεβρουαρίου του 1943 θα απαγγείλει ο ίδιος το “Ηχήστε οι σάλπιγγες”, που έχει γράψει μόλις λίγες ώρες νωρίτερα, πάνω από το φέρετρο του Κωστή Παλαμά.
Με πρωτοβουλία σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως οι Αντρέ Ζιντ, Χένρι Μίλερ, Πολ Ελιάρ,
Ευγένιος Ο’ Νηλ κ.ά., ο Άγγελος Σικελιανός θα είναι συνυποψήφιος με τον Νίκο Καζαντζάκη, το 1946, για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, αλλά δε θα έχουν τη στήριξη της κυβέρνησης Τσαλδάρη, με το πρόσχημα ότι “έτσι θα επιβραβευόταν η Αριστερά στην Ελλάδα”. Ένα χρόνο πριν, έχει δημοσιεύσει το “Πνευματικό εμβατήριο” στο περιοδικό “Ελληνικά Γράμματα”: “Ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα/ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμό!” Θα βρεθεί υποψήφιος άλλες τέσσερις φορές, αλλά και πάλι χωρίς τη στήριξη της πολιτικής εξουσίας, των κρατικών φορέων και πολλών ακαδημαϊκών, που “δυσφορούσαν” με τις πολιτικοκοινωνικές του πεποιθήσεις και τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του.
Πικραμένος, χρεοκοπημένος και πολύ άρρωστος (καθώς ήταν χρόνια ημιπληγικός), πεθαίνει από σοβαρά εγκαύματα στα αναπνευστικά του όργανα, τον Ιούνιο του 1951, από λάθος της οικιακής βοηθού η οποία, αντί για το φάρμακό του, του έδωσε να πιει… απολυμαντικό!
Διαβάστε επίσης:
